.jpg)
karo.dyer
Mabagal ang ikot ng mundo ng tao, ng paruparo-ng karo, bayanad kung maglakad ang sasakyang makupad dahan dahan rin ang katahimikan sa panggantsilyo ng kalsadang dinaraanan ang bawat aspalto ay makahiyang bumubuka at sumasarado ‘pag nasasagi ng otong islomo
sa isang iglap
may bus na umararo sa pagong na karo nawalan daw ng preno sabi ng pasaherong kuneho
at muling bumilis ang ikot ng mundo
pamahiin
‘wag ko daw buhatin ang kabaong ng aking amain utos ng [.....]
Malaking krimen kaya kung sa gitna ng klase ay bigla akong tumigil sa ginagawa ko at sabihing, “Klase, may I go out?” Awkward naman n’un naisip ko. Ano na lang ang iisipin ng aking mga estudyante, na tumatakas ako sa aking dakilang responsibilidad, na nilulustay ko lang ang binayaran nilang oras ko, na ako ay walang kuwenta at imoral na gurong hindi marunong pahalagahan ang kanilang pagsusumikap na inilalaan sa paaralan para magsunog ng kilay? Ang dami dami ko nang sinabi, pero wala pa naman akong [.....]
Nagkatumbahan na ang mga bote ng alak.
Larawan si Arturo ng isang tatay na naghahangad lang ng isang pamilyang may anak. Kung pwede lang na sa sinapupunan niya na lamang ipunla ang magiging anak niya at siya na lang ang magdala nito sa loob ng siyam na buwan, malamang ginawa na niya. Pero dahil sa imposible ito, alak na lamang ang araw-gabi niyang ipinampupuno dito.
Sa kanyang sobrang kalasingan naghahalo na ang ingay na likha ng mundong totoo at hindi. Alin ang likha [.....]
(ang mahabang kuwento ng maikiling kuwento ng Sir. Ma’am. Sir)
Minsan sinabi ni Genoveva Edroza Matute na ang pagsususlat niya ng kanyang mga tauhan sa kanyang nilikhang maikling kuwento ay pakikidalamhati niya sa mga pighati ng mga ito at ang muling pagbabasa sa kanyang mga kuwento ay ang muling pananariwa ng mga sugat nila—at muling pakikidalamhati niya. At sa pagkakasulat at pagkakabasa/pagkakatanghal sa kuwentong Sir.Ma’am,Sir., alam ko, mas higit ko na siyang nauunawaan.
Mag-iisang taon pa lamang ang kuwentong Sir.Maam.Sir. sa papel. [.....]
