I do. I don’t. I didn’t.

I.

Pagkatapos ng limampung taon, laman ulit sila ng kaparehong simbahan. Gold ang motif, kaya sa bawat panig ng lumang simbahan ay masisilaw ang mga bisita sa kinang ng ginto. Kompleto ang lahat. Gold ang tela at bulaklak na nasa aisle. Gayundin ang kandila sa may altar. Pati ang mga bisita ay glamurosa  rin sa kani-kanilang mga gintong barong at gown.  Nakahanay sa unahan ang kanilang siyam na anak, hinihintay ang kanilang mga magulang sa kanilang gold na ataul.

*alay sa mag-asawang lulan ng L300 na nabangga ng Gold Liner

II.

“May tumututol ba sa kasalang ito?”

Matamis ang tingin at ngiti ng magkatipan sa isa’t isa. Ninanamnam ang mga huling sulyap bago sila matali sa banal na matrimonya.

“Itigil ang kasal!”

Sumigaw ang buntis sa may tarangkahan ng simbahan. Nilingon siya ng lahat ng mata.

“Yang lalaking yan ang ama ng batang ito!”

PAK

Binawi ng isang malutong na sampal na pinakawalan ng bride sa groom ang lahat ng mata. At muling inihatid pababa ng altar, palakad sa aisle at patakbo sa may pintuan ng sim bahan ang bride.

Matalas na sinalubong ng mga ang buntis na naglakad papalapit sa altar.

PAK

Isang malakas na sampal ang pinakawalan ng nito sa pari.

At nanuya ang mga mata.

Lumabas ang buntis at iniwang luhaan ang dalawang lalake.

III.

Nagbubulungan ang mga bisita sa kasal sa baryo.

“Napakasuwerte talaga ni Fred sa kaniyang aasawahin ano?” winikia ng ale habang nagpapaypay at sinisipat ang buong pagkatao ng bride.

“Oo  nga. Mantakin mo, napakaganda at balita ko e mayaman pa raw.” tugon ng isa pang ale na nag-ambag din ng pagsipat sa babae.

Nagsalita na ang pari.

“Bago natin simulan ang banal na serimonya ng matrimonya, mayroon bang tumututol sa kasalang ito? Tumindig na kayo o habang buhay na namnamin ang katahimikan.”

…

“AKO! Itigil ang kasal!” sigaw ng surgeon.